trybuna.info/opinie/bez-pociagu-do-rurociagu-prezydencja-polska-problemy-swiatowe/ 7 stycznia 2025 cz. 1 Bez pociągu do rurociągu. Prezydencja polska, problemy światowe - Tadeusz Klementewicz Słabym ogniwem Rzeczpospolitej są jej politycy. Nie mają ani kompetencji intelektualnych, ani organizacyjnych, żeby tworzyć i wykorzystywać szanse rozwoju polskiej wspólnoty życia i pracy. Żeby trafić do tej trupy, wystarczy być sprawnym lobbystą i stand-uperem, a więc odmawiać patriotyczne i wolnorynkowe pacierze przed tłumem otumanionych przez szkołę, ambonę, akademie i media. Nie rozumieją oni ani słabości struktury instytucjonalnej UE, ani okoliczności jej dalszego trwania w obecnym stadium przemysłowej (a właściwie hiperprzemysłowej) cywilizacji kapitalizmu. Słowem, chcą działać w świecie, którego nie pojmują. Wiedzę zastępują wyuczonymi schematami liberalnej ideologii i fobiami, zwłaszcza statofobią, rusofobią, islamofobią, i… amerykofilią. Kim i czym ich zastąpić? Oto jest pytanie. Kiedy kreta rewolucji zastępuje kryzys planetarny. Przede wszystkim strateg, który ma przewodzić jakieś wspólnocie powinien usytuować jej miejsce i rolę w większej całości. Całość to oczywiście światowy system kapitalizmu jaki znamy. Znalazł się on w stadium rekonfiguracji wymuszonej przez wyhamowanie wzrostu gospodarczego i likwidację szkód, które spowodowała jego wojna z planetą. Ta rekonfiguracja obejmuje również dotychczasowy ład międzynarodowy. Deindustrializacja USA, w efekcie tak upragnionej globalizacji, otworzyła Chinom szanse przesunięcia centrum cywilizacji przemysłowej do Południowo-Wschodniej Azji. Nasilająca się rywalizacja łączy ze sobą działania korporacji i państwa. Ono bowiem pilotuje i asekuruje firmy, które wypracowują nadwyżki, na dodatek rozwijają technologie przydatne także armii. Tak jest w przypadku rywalizacji o panowanie nad surowcami. Obecnie strategiczną rolę odgrywają węglowodory na Bliskim Wschodzie i na Syberii. W najbliższej przyszłości także andyjskie solniska, gdzie zdeponowany jest przez naturę lit. Tu toczy się globalna gra interesów. Płacą za nią obecnie Palestyńczycy, Libańczycy, Syryjczycy, Wenezuelczycy…. Ropa jest wciąż dobrem strategicznym. To ona kształtuje historię militarną świata, bo napędza samoloty, czołgi, łodzie podwodne, lotniskowce, i wszystko, co się porusza na polu bitwy, z wyjątkiem żołnierzy. Choć i ten ma co jeść dzięki nawozom uzyskiwanym z przeróbki gazu ziemnego. Nowym zasobem strategicznym stają się też metale: kobalt, tantal, cyrkon, ind i metale ziem rzadkich, zwłaszcza używany do produkcji półprzewodników gal. 80% metali ziem rzadkich wydobywa się w Mongolii Wewnętrznej – prowincji CHRL. Bez nich nie może obejść się ani elektromobilność, ani AI, ani energetyka odnawialna, ani broń robotyczna, jak dron napędzany baterią słoneczną. Powstały w istocie dwa ośrodki potęgi gospodarczej. Stany Zjednoczone są dalej mocarstwem, mają w swoją tożsamość narodową wpisaną postawę imperialną. Utraciły natomiast status hegemona i robią wiele, by go zachować. Na celowniku znalazły się państwa, które samodzielnie kształtują narodową strategię. Chcą przy tym zachować odrębność cywilizacyjno-ustrojową. To m.in. Rosja, która jako jedyna w dziejach nie podporządkowała się Zachodowi. Własną drogą idzie kilka państw: Iran, Indie, RPA, Boliwia, Wenezuela. Państwa te znajdują się poza zasięgiem global governance pod egidą USA, przede wszystkim nie korzystają z gwarancji bezpieczeństwa militarnego ze strony amerykańskiego patrona. Od atlantyzmu do euroazjatyzmu? Obecnie to NATO podtrzymuje ład zapewniający uprzywilejowaną pozycję dawnym krajom kolonialnym i jej elicie finansowej – globalnym rentierom, wielkiej finansjerze. Tworzą one teraz centrum Systemu, Triadę, Międzynarodówkę G-7. Reprezentuje ona około 18% populacji. Jej agendy to WTO, Bank Światowy i MFW. Dominująca pozycja bogatego centrum to efekt kilku monopoli. Tu znajduje się centrum finansowe Wall Street. Na konta banków i funduszy inwestycyjnych trafia tu nadwyżka świata via londyńskie City, regionalne giełdy Europy i Azji. Udzielane pożyczki, kredyty w dolarach pozwalają kontrolować politykę gospodarczą peryferii. Tu też w Dolinie Krzemowej powstały technologie cyfrowe i chipy decydujące obecnie o konkurencyjności poszczególnych wyrobów i gałęzi przemysłu. Zgromadzony sępi kapitał pozwala decydować o dalszym rozwoju cywilizacji bez oglądania się na kryzys planetarny. W amerykańskiej Ivy League zorganizowana jest również kontrola informacji i myśli akademickiej. Reforma min. Gowina podporządkowała także polską naukę koncertowi korporacji wydawniczych Zachodu. No, i w końcu monopol militarny: najnowocześniejsze bojowe samoloty, lotniskowce, rakiety i ich głowice jądrowe. W sumie, i w wydatkach na zbrojenia, i w arsenałach tylko same Stany Zjednoczone mogłyby się samodzielnie przeciwstawić kolejnym dziesięciu armiom działającym wespół w zespół. Ten arsenał umacnia pax americana. Utrzymanie tego ładu wymaga przeciwdziałania tendencjom, które go podważają. Taką tendencją byłoby upodmiotowienie UE, stopniowe odchodzenie od atlantyzmu na rzecz euroazjatyzmu. Hegemonia USA korzysta bowiem ze słabości UE, która nie jest państwem, nie ma wspólnej polityki fiskalnej, przemysłowej, obronnej itd. Nie ma też surowców energetycznych i minerałów. To sami domniemani unijni przywódcy dokonują jej samookaleczenia. Atlantyzm, połączony z wojskową kuratelą nad europejskimi sojusznikami ulokowanymi w NATO, nie pozwala na przebudowę Systemu. Rządzi nim logika zysku, a nie arytmetyka potrzeb planety i ogromnej większości jej mieszkańców.